Dag 13, Marlborough Sounds

We vertrekken vroeg naar het vliegveld om naar het Zuidereiland te gaan.
We checken om 08.00 uur en vliegen met een Chesna in een half uurtje naar Picton. In Picton gaan we met een boot naar Ship Cove. Bij aankomst in Ship Cove weet ik het zeker: ik ben verliefd op Nieuw-Zeeland: de mensen, de natuur, de cultuur, de Maori!
Vanuit Shipe Cove is er de mogelijkheid om naar de accommodatie te wandelen; een pittige wandeling van zes uur en een hoogte verschil van 700 meter. Ik bedank deze keer.
In Ship Cove worden we door de schoonzoon van de eigenaar met de boot opgepikt om naar de lodge in Queen Charlotte Sound te gaan. Daar aangekomen lopen we een steil pad op naar de accommodatie. Gelukkig zonder koffers want die worden met de jeep naar de accommodatie gebracht.
Tot nu toe heb ik altijd alleen op een kamer geslapen, maar in deze accommodatie is dat niet mogelijk. Gelukkig is het maar voor 2 nachten en kan ik het goed vinden met mijn kamergenoot.
De kamer is erg basic: met stapelbedden en ik mag bovenin slapen!
Omdat het nog vroeg in de middag is, besluiten we met een aantal een wandeling te gaan maken. Vanuit de lodge zijn er verschillende mogelijkheden en wij kiezen voor een wandeling van 2 uur. Het begint al goed want we kunnen na 3 meter het pad niet meer vinden! Na eerst een stuk verkeerd gelopen te hebben, komen we uiteindelijk weer op het pad terecht. Het is een heel smal pad met aan een kant een diepe afgrond. Op een gegeven moment hebben we allemaal het idee dat dit niet echt een pad is; het is heel smal en niet duidelijk zichtbaar een pad. We besluiten terug te gaan. Onderweg zien we een oranje en een witte driehoeken aan een boom hangen. Het is dus wel een pad. Als we bij het begin van de wandeling aankomen zien we pas dat onze wandeling is aangeduid met witte driehoeken. We gaan niet meer terug, maar maken een andere wandeling op een pad wat wel duidelijk is voor ons. Na een uurtje lopen komen we op een splitsing en we besluiten even te pauzeren en te genieten van de omgeving en het uitzicht.
We besluiten terug naar de lodge te lopen om daar verder te relaxen. Bij de lodge is een 'winkeltje'. Er ligt wijn, bier, chips, beleg en nog veel meer. Het is gebaseerd op goed vertrouwen; je pakt uit de winkel wat je nodig hebt en je schrijft bij je kamernummer op wat je hebt meegenomen en wat het kost. Als je vertrekt reken je af.
Ik pak mijn handdoek en probeer op het picknickveldje een tukje te doen. De zo'n is erg heet dus, ga ik aan de picknick tafel zitten om wat te kletsen met mijn reisgenoten.
Als het tijd is om te eten, kunnen we zo aanschuiven; de eigenaren hebben voor ons gekookt. We eten gezamenlijk aan een lange tafel, wat erg gezellig is.
En nu lekker slapen in het bovenste stapelbed!